Dag 12

We zijn in Shanghai. Wel met oa twee aanstekers, een fles wijn en twee spuugzakjes verder;). Vanmorgen zijn we om vier uur opgestaan, raar idee dat het toen in Nederland pas 10 uur was. Wij opstaan, jullie naar bed. De taxi kwam om vijf uur, maar voordat je uiteindelijk weg rijdt ben je zo een kwartier verder. Gelukkig was het nog niet echt druk onderweg. Op het vliegveld vonden we meteen de check in balie, koffers op de band en door naar de douane. Nog even plassen en toen Pat in paniek. Het schilderij van de muur was weg. Snel liep hij terug en de rol lag nog bij de balie. Pfffff, gelukkig. Bij de paspoortcontrole wordt natuurlijk je paspoort gecontroleerd, er wordt een foto van je gemaakt en je boardingpas wordt gecontroleerd. En helaas, er ontbrak iets, wat? Geen idee, op een bepaalde plek moest iets staan maar kom daar maar eens achter in het Chinees. Er kwam nog iemand bij en die nam alle vijf de paspoorten en boardingpassen mee, Dari erachter aan, en hij kwam terug met op de passen met de hand het paspoortnummer erbij geschreven, en natuurlijk gestempeld want daar zijn ze hier dol op. Volgende stap, door de douane, Dari had mijn kleine zwarte koffertje meegenomen met zijn tas, maar hij moest weer terug want de koffer moest ingecheckt worden. Waarom dan? Tsja, geen idee in het Chinees. Misschien moest er zo'n plakker omheen zodat de handbagage het vliegtuig in mag. Patrick kwam niet eens door de paspoortcontrole heen. Op mijn paspoort zaten de kofferstickers, dus ik moest ook weer terug, maar mocht doorlopen en de kofferstickers moesten met Dari en Patrick mee terug naar de incheck balie. Daar stond Pat zijn grote koffer en de vraag was, heeft u aanstekers bij u? Nee natuurlijk niet, die waren er allemaal al uitgehaald in Beijing! Toch moest de koffer open en daar werden nog weer twee aanstekers uit de koffer gehaald, stand is nu 9 aanstekers! Hoeveel kun je er nodig hebben op vakantie . De volgende vraag: heeft u een fles wijn in de handbagage? Nee, natuurlijk niet! Dari zegt nog zo dom zal mama toch niet zijn dat ze een fles wijn in de handbagage doet..... Uh, ja, dus wel, in de supermarkt zag ik de rode wijn van de great wall, en die moest natuurlijk mee. Totaal niet bij stilgestaan dat deze dus in de handbagage zat. Maar gelukkig stond Patrick zijn koffer er ook bij en kon de fles in de koffer en mochten ze weer terug naar de douane. Niet echt van harte want die chinezen vertrouwden ze natuurlijk absoluut niet meer, twee keer nee antwoorden en dan toch van alles vinden. Ondertussen zat ik te wachten met de kinderen. Vliegtuig zou om 7:20 vertrekken en inmiddels was het al 6:50. Ik zag ons al terug gaan naar Nanchang en het de dag daarop nog een keer proberen. Lastig dan dat je geen wifi hebt en ff een appje kan sturen waar ze blijven. Maar gelukkig kwamen ze 6:55 aanlopen. Snel weer plassen en naar de gate. Boardingpassen erbij, Pat tegen Dari: heb jij die van mij? Nee. Echt niet? Nee. Waar is die dan? Waarschijnlijk nog bij de incheckbalie. En dan staat er ineens iemand achter je met je boardingpas. Iemand had de pas dus snel naar de gate gebracht en we konden gaan zitten. Hèhè! Even rust, ogen dicht. Jammer, mama, zakje! En weer twee zakjes gevuld in het vliegtuig. Deze keer waarschijnlijk omdat hij moe was, beetje brak van het vroege opstaan, want eenmaal jn Shanghai ging het weer goed. Gelukkig ging er met de koffers niets mis en konden we een taxi gaan regelen. Twee taxi's moesten het worden, want er was geen grote beschikbaar. De mannen bij elkaar en ik met Milo en Suxiao. Wat een geweldige stad is dit, zo vreselijk groot, wolkenkrabbers. Prachtig! Wij slapen in het olympisch hotel, aan de andere kant van de stad, maar wel met buitenzwembad. Was best een stukje rijden, de andere taxi reed sneller dan wij, maar toen ik aankwam was er nog niemand, toevallig had ik ook geen geld bij me dus kon ik ook niet afrekenen. Taxichauffeur ging uit zijn dak en de portier in het Chinees er tegenin dat hij zich niet zo druk moest maken en gewoon even moest wachten. Daar waren ze al en heel apart, twee dezelfde ritten en twee heel verschillende bedragen. Kun je hoog en laag springen, uiteindelijk maar gewoon betaald en naar binnen. Gelukkig konden we meteen inchecken, maar nu werd de credit card niet geaccepteerd. Pinnen kan ook niet voor zo'n bedrag, en uiteindeljk met de manager erbij lukte het wel met de credit card. Geen idee hoe, maar ik was er klaar mee. Zeker toen bleek dat het zwembad pas in juni open gaat! Iets zit ons niet mee qua zwemmen! Weet je wat, we pakken de metro en gaan naar het ocean aquarium. Even leuke dingen doen. Dat is gelukt. Erg mooi, iets kleiner dan ik verwacht had, maar kinderen vonden het top. Daarna rondje met de hop on en hop off bus, zo zie je meteen een stuk van de stad en je hoeft niet te lopen. Wel vreselijk koud was het vandaag, zeker zo boven in een open bus. Daarna lekker gegeten aan het water. De hele skyline is verlicht, boten op het water verlicht. Zo supermooi als het donker is. Nanchang was mooi met zijn lichtshow maar dit is overweldigend! Uiteindelijk was het toch weer laat vandaag, maar morgen gaan we uitslapen. Lekker in de stad ontbijten. Even een dag rustig aan doen 's morgens!